پیش بینی جرم با هوش مصنوعی: واقعیت یا علمی تخیلی؟ - اردکان خبر

در عصر دیجیتال امروز، هوش مصنوعی (AI) یکی از تکنولوژی هایی به شمار می رود که توانسته تحولی بزرگ را در زمینه های مختلف از جمله پزشکی، اقتصاد، امنیت سایبری و حتی جرم شناسی ایجاد کند. در حالی که بسیاری از کاربردهای هوش مصنوعی شامل پیش بینی رفتارهای کاربران در خرید آنلاین یا پیشنهاد فیلم های مجذوب نماینده در پلتفرم های پخش ویدیو است، حوزه ای نوین از این فناوری ظهور نموده که حتی از اینها هم پیچیده تر به نظر می رسد: پیش بینی وقوع جرم قبل از وقوع آن!

این مفهوم که پیش تر تنها در فیلم های علمی تخیلی مثل گزارش اقلیت (Minority Report) و سریال هایی نظیر مظنونین همیشگی (Person of Interest) به نمایش درآمده بود، حالا با پیشرفت تکنولوژی به واقعیت نزدیک تر شده است. این ایده این گونه عمل می نماید که هوش مصنوعی با تحلیل داده های کلان (Big Data) و جست و جوی الگوهای رفتاری و اجتماعی، قادر است پیش بینی کند که در چه مکان ها و در چه زمانی احتمال وقوع جرایم بیشتر است. این فناوری می تواند به نهادهای امنیتی یاری کند با تخصیص منابع به نقاط بحران زا، از وقوع جرم پیشگیری نمایند.

با این اوصاف، پرسش هایی نیز به همراه فناوری پیش بینی جرم با هوش مصنوعی مطرح می شوند: آیا تکنولوژی پیش بینی جرم با هوش مصنوعی از نظر اخلاقی قابل قبول است؟ آیا پیش بینی جرم به وسیله ماشین ها منجر به سوگیری های نژادی یا اجتماعی خواهد شد؟ چگونه می توان حریم خصوصی افراد را در برابر تحلیل های گسترده هوش مصنوعی حفظ کرد؟ این مقاله به آنالیز دقیق تر این پرسش ها و بعلاوه به آنالیز پیشرفت ها، پیروزیت ها، چالش ها و آینده استفاده از هوش مصنوعی در پیش بینی جرم می پردازد.

پیشینه تاریخی استفاده از فناوری پیش بینی جرم با هوش مصنوعی

استفاده از فناوری برای پیشگیری و مقابله با جرم موضوعی است که سابقه طولانی دارد. از دوربین های مداربسته گرفته تا سیستم های نظارتی پیچیده تر، تکنولوژی همیشه نقش مهمی در بهبود امنیت عمومی ایفا نموده است. در دهه های گذشته، استفاده از تکنولوژی های تصویری و نظارتی به عنوان یکی از راه های جلوگیری از جرم به کار گرفته شد. دوربین های مداربسته (CCTV) به یکی از اجزای جدایی ناپذیر امنیت شهری تبدیل شده اند و به ویژه در کشورهایی مانند انگلستان به طور گسترده ای استفاده می شوند.

با پیشرفت تکنولوژی و ظهور اینترنت و داده های کلان، ابزارهای جدیدتری به منظور پیشگیری از جرم به کار گرفته شدند. در دهه 2000 میلادی، داده کاوی و تحلیل های مبتنی بر داده های جنایی به نهادهای امنیتی این امکان را داد تا به صورت دقیق تر و بهینه تر جرایم را تحلیل نمایند. ابزارهای جدیدتر مانند نرم افزارهای پیش بینی نماینده جرم (Crime Prediction Software) برای آنالیز و تحلیل اطلاعات گذشته جرم به کار گرفته شدند. با این حال، ورود هوش مصنوعی به این حوزه، یک گام فراتر از صرفا تحلیل داده ها بود؛ چرا که هوش مصنوعی قادر است نه تنها الگوها را شناسایی کند، بلکه می تواند پیش بینی هایی نیز ارائه دهد که برای انسان ها غیرممکن است.

هوش مصنوعی چگونه جرایم را پیش بینی می نماید؟

پیش بینی جرم با هوش مصنوعی بر مبنای تحلیل داده های جنایی و جغرافیایی پایدار است. این تکنولوژی از الگوریتم های یادگیری ماشین (Machine Learning) برای جستجوی الگوهای موجود در داده ها استفاده می نماید. به عنوان مثال، هوش مصنوعی می تواند داده هایی مانند مکان های وقوع جرایم، نوع جرایم، زمان وقوع و حتی اطلاعات دموگرافیک افراد مظنون را تجزیه و تحلیل کند. سپس با استفاده از این اطلاعات و آنالیز الگوهای قبلی می تواند پیش بینی کند که در چه منطقه های و در چه زمانی احتمال وقوع جرم بیشتر خواهد بود.

یکی از برجسته ترین سیستم های پیش بینی جرم، نرم افزاری به نام PredPol محسوب می شود که به وسیله گروهی از دانشمندان توسعه داده شده است. این نرم افزار از داده های گذشته پلیس برای پیش بینی جرایم آینده استفاده می نماید. با توجه به داده های تاریخی مربوط به وقوع جرم، PredPol می تواند منطقه های را که احتمال وقوع جرم در آنها بیشتر است شناسایی کند. پلیس می تواند بر اساس این اطلاعات، منابع خود را به این منطقه ها اختصاص دهد و از وقوع جرم پیشگیری کند.

به عنوان مثال، شهر لس آنجلس یکی از اولین شهرهایی بود که از این سیستم استفاده کرد. طبق گزارش ها، استفاده از PredPol منجر به کاهش نرخ جرم در بعضی منطقه ها این شهر شد. با این حال، این سیستم ها بدون ایراد نیستند و منتقدان بسیاری دارند که به چالش های احتمالی اشاره می نمایند.

موارد پیروز و ناپیروز در پیش بینی جرایم با هوش مصنوعی

استفاده از هوش مصنوعی در پیش بینی جرم، هم پیروزیت هایی به همراه داشته و هم با چالش هایی روبرو شده است. از یک سو، شهرهایی مانند لس آنجلس که از سیستم PredPol استفاده نموده اند، گزارش هایی از کاهش جرایم داده اند. به طور مثال، در بعضی منطقه ها این شهر که بیشترین احتمال وقوع جرایم پیش بینی شده بود، نیروهای پلیس حضور پررنگ تری داشتند و همین امر منجر به کاهش وقوع جرم در آنجا شد.

از سوی دیگر، این سیستم ها گاهی اوقات نتوانسته اند به درستی عمل نمایند. یکی از مسائل اصلی، پدیده ای به نام سوگیری داده ها است. این سوگیری ها زمانی رخ می دهد که الگوریتم های AI بر اساس داده های تاریخی مغرضانه عمل نمایند. برای مثال، اگر داده های تاریخی نشان دهد که افراد از گروه های نژادی خاص بیشتر درگیر جرم شده اند، الگوریتم ممکن است به اشتباه نتیجه بگیرد که این گروه ها ذاتا مستعد ارتکاب جرم هستند. این امر می تواند به شدت خطرناک باشد، چرا که ممکن است موجب هدف قرار دادن بی علت افراد شود و نابرابری های اجتماعی را تقویت کند.

سوگیری در هوش مصنوعی و تاثیر آن بر عدالت اجتماعی

سوگیری الگوریتمی یکی از بزرگترین نگرانی ها در استفاده از هوش مصنوعی در پیش بینی جرم تلقی می شود. الگوریتم های AI بر اساس داده هایی که به آنها داده می شود، آموزش می بینند. اگر این داده ها مغرضانه باشند یا نادرست باشند، نتایج نهایی نیز نادرست خواهند بود. یکی از مسائلی که در این زمینه پیش آمده، هدف قرار دادن بیشتر اقلیت های نژادی بوده است.

در بسیاری از کشورها، داده های جنایی به گونه ای است که نشان می دهد افراد از اقلیت های نژادی خاص بیشتر درگیر جرم شده اند. این داده ها ممکن است به علت سیاست های نادرست پلیسی یا تبعیض های ساختاری به وجود آمده باشند. با این حال، AI بدون آگاهی از این سوگیری ها، ممکن است به نتیجه گیری های نادرستی برسد و به جای یاری به کاهش نابرابری ها، آنها را تقویت کند.

این مسئله در شهرهایی مانند شیکاگو و نیویورک که از سیستم های پیش بینی جرم استفاده نموده اند، به خوبی مشاهده شده است. گزارش هایی از نهادهای حقوق بشری و رسانه ها حاکی از آن است که بعضی سیستم های پیش بینی جرم AI، به اشتباه افراد بی گناه را به عنوان مظنون شناسایی نموده اند و پلیس بیشتر بر اقلیت ها تمرکز نموده است.

نگرانی های مربوط به حریم خصوصی و اخلاقیات

استفاده از هوش مصنوعی برای پیش بینی جرم، نگرانی های زیادی را درباره حریم خصوصی و اخلاقیات به وجود آورده است. برای پیش بینی جرم، AI احتیاج به داده های شخصی دارد. این داده ها می توانند شامل اطلاعات جنایی، اجتماعی، مالی و حتی شخصی افراد باشند. پرسش اینجاست که آیا جمع آوری این حجم از داده ها نقض حریم خصوصی افراد محسوب می شود؟

از دیدگاه حقوق بشر، استفاده از این داده ها بدون رضایت افراد ممکن است به نقض حقوق بشر منجر شود. علاوه بر این، سوالاتی اخلاقی مطرح می شود: آیا ما باید افرادی را بر اساس پیش بینی های هوش مصنوعی مورد تعقیب قرار دهیم؟ آیا پیش بینی جرم بدون وقوع آن، عادلانه است؟

بعضی کارشناسان بر این باورند که چنین استفاده ای از هوش مصنوعی ممکن است به ایجاد جامعه ای نظارتی منجر شود که در آن هر حرکت و رفتار افراد تحت نظر است. از سوی دیگر، بعضی معتقدند که با قوانین مناسب و تنظیم حریم خصوصی می توان از این فناوری به گونه ای استفاده کرد که هم به امنیت عمومی یاری کند و هم حقوق افراد را حفظ کند.

قانون گذاری و چارچوب های حقوقی

استفاده از هوش مصنوعی در پیش بینی جرم احتیاجمند یک چارچوب حقوقی و قانون گذاری دقیق است. در حال حاضر، قوانین موجود در بسیاری از کشورها هنوز به میزان کافی برای مقابله با چالش های ناشی از AI آماده نیستند. به عنوان مثال، در بعضی کشورها هیچ قانونی برای نحوه استفاده از داده های شخصی در سیستم های پیش بینی جرم وجود ندارد.

برای به کارگیری موثر AI در پیش بینی جرم، احتیاج است که قوانین دقیقی درباره حریم خصوصی، شفافیت الگوریتم ها و پاسخگویی نهادهای امنیتی وضع شود. بعلاوه، باید نظارت دقیقی بر عملکرد این سیستم ها وجود داشته باشد تا از سوگیری ها و نقض حقوق افراد جلوگیری شود.

منظره آینده: آیا AI می تواند جایگزین نیروی انسانی در جرم شناسی شود؟

یکی از سوالات مهم درباره آینده پیش بینی جرم با هوش مصنوعی این است که آیا AI می تواند به تنهایی جایگزین نیروهای انسانی در جرم شناسی شود؟ در حالی که هوش مصنوعی توانایی های زیادی در تحلیل داده ها و شناسایی الگوها دارد، اما همچنان احتیاج به نظارت و قضاوت انسانی احساس می شود.

هوش مصنوعی می تواند به عنوان یک ابزار یاریی برای نیروهای پلیس و جرم شناسان عمل کند. این فناوری می تواند داده های بزرگی را در زمان کوتاهی تحلیل نموده و پیشنهادهایی را برای پیشگیری از جرم ارائه دهد. با این حال، تصمیم گیری نهایی درباره نحوه استفاده از این داده ها باید همچنان بر عهده انسان ها باشد.

در آینده، نوآوری های جدیدی در زمینه هوش مصنوعی و تحلیل داده ها به وجود خواهد آمد که ممکن است توانایی های پیش بینی جرم را بهبود بخشد. اما برای استفاده مسئولانه و کارآمد از این فناوری، احتیاج به یک ترکیب از تکنولوژی و نظارت انسانی وجود دارد.

پیش بینی جرم با هوش مصنوعی؛ محقق شدن یک رویای تخیلی

پیش بینی جرم با هوش مصنوعی یک مفهوم نوآورانه است که می تواند به نهادهای امنیتی در کاهش نرخ جرم و پیشگیری از وقوع آن یاری کند. این فناوری با تحلیل داده های گذشته و شناسایی الگوهای رفتاری می تواند منطقه های را که احتمال وقوع جرم در آنها بیشتر است، شناسایی کند. با این حال، استفاده از AI در این زمینه با چالش ها و نگرانی های بسیاری همراه است.

سوگیری های الگوریتمی و نقض احتمالی حریم خصوصی از جمله مسائل مهمی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند. بعلاوه، برای استفاده مسئولانه از این فناوری، احتیاج به قوانین مناسب و نظارت دقیق وجود دارد.

در نهایت، هوش مصنوعی می تواند یک ابزار قدرتمند برای پیش بینی جرم باشد، اما باید با دقت و احتیاط به کار گرفته شود تا از تبعیض های اجتماعی جلوگیری شود و حقوق بشر حفظ شود. در حال حاضر در کشور کره جنوبی به این منظور مورد استفاده قرار می گیرد و این مدل هوش مصنوعی، تصاویر بالغ بر 2300 دوربین های مدار بسته را به طور مداوم آنالیز می نماید. در کشور آرژانتین نیز از یک ابزار مشابه به منظور پیش بینی جرم با هوش مصنوعی استفاده می شود. به طور کلی، انتظار می رود پیش بینی جرم با هوش مصنوعی تا انتها سال 2025 میلادی به یک مفهوم روتین تبدیل شود و شرکت های زیادی برای فروش و راه اندازی هوش های مصنوعی در این زمینه اقدام به تبلیغات گسترده نمایند.

منبع: خبرنگاران مگ