از کُمای دیابتی چه می دانید؟!
به گزارش اردکان خبر، در قند خون بالا، ویسکوزیته خون نیز افزایش می یابد. این قند اضافی به وسیله خون به ادرار شخص بیمار منتقل شده و می تواند سبب از دست دادن مایعات بدن گردد. در صورت عدم درمان، بدن فرد دچار کم آبی شدید می گردد و خطر کمای دیابتی و مرگ افزایش می یابد.
کمای دیابتی یکی از عارضه های خطرناک بیماری دیابت است که باعث بیهوشی می گردد. در افراد مبتلا به دیابت، قند خون به طور خطرناکی افرایش یابد (هیپرگلیسمی) یا قند خون به طرز غیرمعمولی افت کند (هیپوگلیسمی)، منجر به کمای دیابتی می گردد.
کمای دیابتی لزوماً منتهی به مرگ نمی گردد، اما ممکن است فرد هوشیاری خود را از دست داده و نسبت به محرک ها پاسخ درستی ندهد. در صورت عدم درمان، کمای دیابتی می تواند کشنده باشد.
قبل از ایجاد کمای دیابتی، معمولاً علائم و نشانه های قند خون بالا یا قند خون پایین را تجربه خواهید کرد.
قند خون بالا (هیپرگلیسمی):اگر سطح قند خون شما خیلی بالا باشد، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
تشنگی، تکرر ادرار، خستگی، تهوع و استفراغ، تنگی نفس، دل درد، خشکی دهان، افزایش ضربان قلب.
قند خون پایین (هیپوگلیسمی): علائم و نشانه های سطح پایین قند خون شامل موارد زیر است:
لرزش دست و پا، اضطراب، خستگی، ضعف، تعریق، گرسنگی، حالت تهوع، سرگیجه یا سبکی سر، اختلال در تکلم.
قند خون خیلی بالا یا خیلی پایین برای مدت طولانی ممکن است باعث ایجاد شرایط اضطراری مختلفی گردد که همگی می توانند منجر به کمای دیابتی شوند. بعضی از دلایل کمای دیابتی عبارتند از:
کتواسیدوز دیابتی: در صورتی که سلول های ماهیچه ای بدن در معرض گرسنگی قرار گیرند، بدن برای تعدیل شرایط، آغاز به استفاده از ذخایر چربی خواهد نمود. این فرایند سبب تشکیل کتون ها (اسید های سمی) می گردد. اگر مقدار اسید های کتونی در خون، ادرار و یا قند خون بالا برود، فرد دچار کتواسیدوز دیابتی شده و در صورت عدم درمان به موقع، گرفتار کمای دیابتی می گردد.
سندرم هایپراسمولار دیابتی: سندرم هایپراسمولار دیابتی به شرایطی اطلاق می گردد که در آن قند خون فرد به مقدار 600 میلی گرم در دسی لیتر، یا 33.3 میلی مول در لیتر برسد.
در قند خون بالا، ویسکوزیته خون نیز افزایش می یابد. این قند اضافی به وسیله خون به ادرار شخص بیمار منتقل شده و می تواند سبب از دست دادن مایعات بدن گردد. در صورت عدم درمان، بدن فرد دچار کم آبی شدید می گردد و خطر کمای دیابتی و مرگ افزایش می یابد.
هیپوگلیسمی: مغز برای ادامه فعالیت خود به گلوکز احتیاج دارد. در مواردی که قند خون کاهش می یابد، ممکن است فرد به کما برود. در صورتی که انسولین افزایش یافته یا فرد به مقدار کافی غذا دریافت نکند، هیپوگلیسمی اتفاق می افتد. علاوه بر این ها، انجام فعالیت های شدید ورزشی و مصرف الکل نیز می تواند چنین تأثیراتی داشته باشد.
کمای دیابتی یک شرایط اورژانسی است که فرد در این حالت با علائمی، چون کاهش یا افزایش شدید قند خون روبرو می گردد و احساس بی حالی و بیهوشی را تجربه می نماید. ضروری است در چنین مواقعی با اورژانس تماس بگیرید.
منبع: فرادید