مجموعه شعر درباره نامردی - اردکان خبر

از پروفایل ما وبلاگ بخار دیدن نمایید.

خبرنگاران | سرویس سرگرمی - شعر درباره نامردی در ادبیات پارسی از پستی، حقارت، فرومایگی و بی غیرت بودن انسان ها سخن می گوید. ناجوانمردی و بی مروت بودن یک فرد در نظر شاعر آنقدر بد جلوه نموده است که او را به سرودن شعر درباره این خصوصیت اخلاقی ناپسند واداشته است. نامردی با نامردمی مترادف گرفته می گردد و نامردی خصوصیت نامردمان است. اشعار متعدد در خصوص نامردی و نامردان در شعر شاعران عظیم و همچنین در شعر معاصر را در خبرنگاران مطالعه کنید.

شعر درباره نامردی از شاعران عظیم پارسی زبان

بگریخته نفس تو از یار ز نامردی

چون بار گران دیده از خلق حذر نموده

برخیزی اگر مردی در شیوه ما آیی

تا شیوه ما بینی در سنگ اثر نموده

یک دردی درد ما در عالم رسوایی

صد زاهد خودبین را با دامن تر نموده

در حلقه چو دیدی خود دردی خور و مستی کن

وانگاه ببین خود را از حلقه به در نموده

چون کوری قرایان عطار عیان دیده

بینایی پیر خود صد نوع سمر نموده

عطار

✦✦✦✦✦✦

دیدی که وفا به جا نیاوردی

رفتی و خلاف دوستی کردی

بیچارگیم به چیز نگرفتی

درماندگیم به هیچ نشمردی

من با همه جوری از تو خشنودم

تو بی گنهی ز من بیازردی

خود کردن و جرم دوستان دیدن

رسمیست که در جهان تو آوردی

نازت ببرم که نازک اندامی

بارت بکشم که نازپروردی

ما را که جراحتست خون آید

درد تو چنم که فارغ از دردی

گفتم که نریزم آب رخ زین بیش

بر خاک درت که خون من خوردی

وین عشق تو در من آفریدستند

هرگز نرود ز زعفران زردی

ای ذره تو در مقابل خورشید

بیچاره چه می کنی بدین خردی

در حلقه کارزار جان دادن

بهتر که گریختن به نامردی

سعدی سپر از جفا نیندازد

گل با گیه ست و صاف با دردی

سعدی

✦✦✦✦✦✦

چه نموده ام که مرا پایمال غم کردی

چه اوفتاده که دست جفا برآوردی

به نوک خار جفا خستیم نیازردم

چو برگ گل سخنی گفتمت بیازردی

مرا به نوک مژه غمزه تو دعوت کرد

بخورد خونم و گفتا برو نه در خوردی

به حق غمزه شوخ تو در رسم لیکن

ز مردی است مرا صبر نه ز نامردی

به ره چو پیش تو باز آیم و سلام کنم

به سرد پاسخ گویی علیک و برگردی

بسوختی تر و خشک مرا به پاسخ سرد

که دید هرگز سوزنده ای به این سردی

مرا نگویی کاخر به جای خاقانی

دگر چه خواهی کردن که کردنی کردی

خاقانی

✦✦✦✦✦✦

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی

کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی

هر کس آزار من زار پسندید ولی

نپسندید دل زار من آزار کسی

آخرش محنت جانکاه به چاه اندازد

هر که چون ماه برافروخت شب تار کسی

سودش این بس که بهیچش بفروشند چو من

هر که با قیمت جان بود خریدار کسی

سود بازار محبت همه آه سرد است

تا نکوشید پی گرمی بازار کسی

من به بیداری از این خواب چه سنجم که بود

بخت خوابیده کس دولت بیدار کسی

غیر آزار ندیدم چو گرفتارم دید

کس مبادا چو من زار گرفتار کسی

تا شدم خوار تو رشگم به عزیزان آید

بارالها که عزیزی نگردد خوار کسی

آن که خاطر هوس عشق و وفا دارد از او

به هوس هر دو سه روزیست طرفدار کسی

لطف حق یار کسی باد که در دوره ما

نگردد یار کسی تا نگردد بار کسی

گر کسی را نفکندیم به سر سایه چو گل

شکر ایزد که نبودیم به پا خار کسی

شهریارا سر من زیر پی کاخ ستم

به که بر سر فتدم سایه دیوار کسی

شهریار

ابیات پراکنده راجع به نامردی

ز نامردی و خواب ایرانیان

برآشفت رستم چو شیر ژیان

✦✦

همه بد سگالید و با کس نساخت

به کژّی و نامردمی سر فراخت

فردوسی

✦✦✦✦✦✦

به نامردی نخواهی یافت چیزی

خمش کردم که تا نجهد خطایی

✦✦

اگر در حلقه مردان نمی آیی ز نامردی

چو حلقه بر در مردان برون می باش و در می زن

مولانا

✦✦✦✦✦✦

ای به دل نموده دین به نامردی

چند از این نان و چند از این خوردی

✦✦

به نزد چون تو بی حسی چه دانایی چه نادانی

به دست چون تو نامردی چه نرم آهن چه روهینا

✦✦

در لباس شیرمردان در صف کم کاستی

همچو نامردان گریبان خشک و تر دامن مباش

✦✦

هر کجا مردی بد اکنون همچو تو تردامنند

چند گویی مرد هستم یاد نامردان مکن

اهل را در کوی معنی همچو مردان دستگیر

یار نااهلان مباش و یاد نا اهلان مکن

سنایی

✦✦✦✦✦✦

گفت هیهات خون خود خوردی

این چه نااهلی است و نامردی

✦✦

از آن بی حمیت بباید گریخت

که نامردیش آب مردم بریخت

✦✦

در حلقه کارزار جان دادن

بهتر که گریختن به نامردی

✦✦

همه تخم نامردمی کاشتی

ببین لاجرم تا چه برداشتی

سعدی

✦✦✦✦✦✦

مساز عیش که نامردمی است طبع جهان

مخور کرفس که پرکژدم است بوم و سرا

خاقانی

✦✦✦✦✦✦

چنین یک روز اگر در درد باشی

که من هستم، ننالی، مرد باشی

✦✦

اگر در راه دین گردیت بودی

ز نامردی خود دردیت بودی

✦✦

به مردی رَو دران دینی که هستی

که نامردیست در دین بت پرستی

عطار

✦✦✦✦✦✦

گر نریزد عشق خون عقل را از عجز نیست

داغ نامردی است خون صید لاغر تیغ را

✦✦

انتظار قتل، نامردی است در آیین عشق

خون خود چون کوهکن مردانه می ریزیم ما

✦✦

قانع از جهان به رنگ و بو شدن

سخت نامردانه می دانیم ما

صائب تبریزی

✦✦✦✦✦✦

بهر نان بر در ارباب نعیم جهان

مرو ای مرد که این طایفه نامردانند

شهریار

✦✦✦✦✦✦

گردد راحت به مردن شخص عادی

ز نامردی و یا از نامرادی

ملک الشعرا بهار

✦✦✦✦✦✦

ای چرخ بسی لیل و نهار آوردی

گه فصل خزان و گه بهار آوردی

مردان جهان را همه بردی به زمین

نامردان را بروی کار آوردی

رباعی از ابوسعید ابوالخیر

گزیده شعر معاصر درباره نامردی

به نامردمان مهر کردم بسی

نچیدم گل مردمی از کسی

بسا کس که از پا در افتاده بود

سراسر توان را زکف داده بود

نه نیروش در تن، نه در مغز، رای

دو دستش گرفتم که خیزد بپای

چو کم کم به نیروی من پا گرفت

مرا در گذرگاه، تنها گرفت

بحیلت گری خنجری از پشت زد

بخونم ز نامردی انگشت زد

شکستند پشتم نمکخوار گان

دورویان بیشرم و پتیارگان

گره زد بکارم سر انگشتشان

تبسم بلب، تیغ در مشتشان

ندارم هراسی ز نیروی مشت

مرا ناجوانمردی خلق، کشت

محبت به نامرد، کردم بسی

محبت نشاید به هر ناکسی

تهی دستی و بیکسی درد نیست

که دردی چو ملاقات نامرد نیست

مهدی سهیلی

✦✦✦✦✦✦

در شب تار این زمان، من به کجا رسیده ام

در صف مردانگی من، مرد وفا ندیده ام

حرف و مرام هرکسی، حق و حرام هرکسی

آنکه خورد نان حرام، آخرتش چو کرکسی

ای که ادب یافت نشد، کم کمکی در دل تو

از چه ادب دار گردد، هرکسی در منزل تو

کار تو این گونه شده، چون بری آبرو چنان

مردی به آن نمی گردد، گر کنی نامردی عیان

پیش همه کس تو چنان، مردی از ارباب قلم

حال آنچه نداری تو چرا، در همه جا کردی الم

کاش تو هم در این زمان، مرد جفا نمی شدی

نبرده آبروی کس، حداقل تو بی حیا نمی شدی

فکر تو این بوده که تو، عظیم و استاده شدی

نه اینچنین نبوده است، تو از دل افتاده شدی

وای به حال و روز تو، چون که رسد قیامتی

باز که بی شرمی کنون، از تو فقط علامتی

کاش رسد به سادگی، جان و دلت تلف گردد

چونکه تو حیوان شده ای، نان تو هم علف گردد

کلام ایمانی

✦✦✦✦✦✦

برو ای فرو افتاده در گرداب نامردی

در این دم گشته رونق اسباب نامردی

به تو دل بستم از یار و دلبر بگذشتم

همه غرق مردی تو در پیچ و تاب نامردی

زور من به کاغذ رسید عمر تو به هرزگی

انگار باقی همه عمر تو با اصحاب نامردی

دوست آن با شد که گیرد دست دوست

خنجر از پشت نزند به آداب نامردی

توان ناتوان بردن به قصد زر و زور

ندارد افتخار هستی در عذاب نامردی

زبانه زد آن آتش کین که بر افروختن

زخم بردل نشاندی تو خوناب نامردی

یار و دوستان بر گرد من زخم خورده

جمع تسلی گو تو در فکر اسباب نامردی

رونق شده بازار قیمت بده همه طالب

کاسب مرد بردار بساط اسباب نامردی

آویزان به رشته ای نخ تابیده در گلو

پاره می گردد پوسیده طناب نامردی

بد سواری بر چرخ جهان اندکی درنگ

چگونه نهی کنم تو را در شتاب نامردی

ظاهر زبان فریب عجب روباه مکاری

نفرین بر این تزویر تو در خواب نامردی

شمس از زخم دوست تا کی شکوه کردن

راز بگشا زین جهانی فانی بدار نقاب نامردی

محمد شمس باروق

✦✦✦✦✦✦

خدایا خوب می بینی در این جهانی نامردی

دلی مظلوم می میرد به زیر پای نامردی

صدای درد همسایه و چشمی بی خبر در خواب

تن کودک چه می لرزد! شب از سرمای نامردی

ببین دستان مردی را پر از تشویش نانی سرد

و زخم قلب یک مادر پر از لالای نامردی

بیان حس یک دفتر به دور از واژه مردی

قلم ها اشک می ریزند سر امضای نامردی

تمام روزها ابری و جهان جای ماندن نیست

خدایا یک نشانی ده نباشد جای نامردی

سکوت پنجره مبهم به روی کوچه پاشیده

غبار بی کسی ها را تن درهای نامردی

معلم خسته شد از ما ولیکن بیست می گیریم

در این جهان که می گوید به ما املای نامردی

مریم احمدی

✦✦✦✦✦✦

در این بازار نامردی به دنبال چه می گردی

نمی یابی نشان هرگز تو از عشق و جوانمردی

برو بگذر از این بازار، ازاین مستی و طنازی

اگر چون کوه هم باشی در این جهان تو می بازی

✦✦✦✦✦✦

نامردی کاری نداره

مردونه بودن مشکله

بین رفیق و نا رفیق

هنوز زیاده فاصله

علیرضا فیضی

✦✦✦✦✦✦

مهربانی دوای هر دردی است

دشمن جنگ و قهر و دلسردی است

بدترین دشمن جوانمردان

حیله و مکر و رنگ و نامردی است

غلام نبی اشراقی

شعر نو در خصوص نامردی

از همان روزی که دست حضرت قابیل

گشت آلوده به خون حضرت هابیل

از همان روزی که فرزندان آدم

زهر تلخ دشمنی در خون شان جوشید

آدمیت مرد

گرچه آدم زنده بود

از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند

از همان روزی که با شلاق و خون دیوار چین را ساختند

آدمیت مرده بود

بعد جهان هی پر از آدم شد و این آسیاب

گشت و گشت

قرن ها از مرگ آدم هم گذشت

ای دریغ

آدمیت برنگشت

قرن ما

روزگار مرگ انسانیت است

فریدون مشیری

✦✦✦✦✦✦

می دانم که تو دیگر

برای من

تکرار نخواهی شد

اما قطعاً

یکی دیگر

جایت را پر خواهد نمود

که هرگز به نامردی تو نیست

و من، او را

بخاطر به یاد آوردن خیانت های تو

و اشتباهات گذشته ام

با تمام وجودم

عاشقانه دوست خواهم داشت

ابوذر مهری

✦✦✦✦✦✦

ای انسان، ای رفیق

ای که اسم آدم برخودگذاشته ای

بویِ سوخته ای که درنسیم به مشامت می رسد

بوی خاکستر دل سوخته منست

که با آتش نامردی ها شعله ور شد

و به خاموشی سرد خاکستر رسید

آن پرها که می بینی

به پرواز درآمده اند در باد

پر بال های شکسته آرزوهای من اند

سایه سیرنگ

✦✦✦✦✦✦

مرد اگر بودم

نبودنت را غروب های زمستان

در قهوه خانه دوری

سیگار می کشیدم

نبودنت دود می شد

و می نشست روی بخار شیشه های قهوه خانه

بعد تکیه می دادم به جایگاه

چشم هایم را می بستم

و انگشتانم را دور استکان کمر باریک چای داغ حلقه می کردم

تا بیشتر از یادم بروی

نامرد اگر بودم

نبودنت را تا حالا باید فراموش نموده باشم

مرد نیستم اما

نامرد هم نیستم

زنم و نبودنت

پیرهنم شده است

رویا شاه حسین زاده

متن آهنگ نامردمی رضا صادقی

از این همه نامردمی ها قلبم داره می میره کم کم

من از تو می پرسم خدایا اینجا زمینه یا جهنم

وقتی برای گریه کردن باید از این جهان جدا شد

وقتی واسه آزاد بودن باید اسیر آدما شد

میگن وقتی می خوای از این همه بدبختی راحت شی

یا باید بگذری از جون یا همرنگ جماعت شی

باید اونی شی که میگن باید اونی شی که می خوان

چه رنجی داره تن دادن به این قانون بی وجدان

چقد بد می شه وقتی که زمین برعکس می چرخه

یا هر شروع شیرینی همواره آخرش تلخه

زمین درگیر ابراز یه جور آفتاب و مهتابه

زمان سرگیجه می گیره خدا تو آسمون خوابه

تو جهانیی که هر روزش مثه دیروز می مونه

مصیبت می شه وقتی که زمین می چرخه وارونه

ولی ای کاش وقتی که زمین می چرخه وارونه

منو بفرسته چند سالی عقب تر برنگردونه

شاید تو این ظلمت خدایا تو ساحلو از یاد بردی

گم شد تو دریا کشتی عشق سکانو دست کی سپردی

اینجا سر هر چهاروپنجش این خلق درگیر نبردن

حق با ملائک بود وقتی با ناامیدی سجده کردن

میگن وقتی می خوای از این همه بدبختی راحت شی

یا باید بگذری از جون یا همرنگ جماعت شی

باید اونی شی که میگن باید اونی شی که می خوان

چه رنجی داره تن دادن به این قانون بی وجدان

میگن وقتی می خوای از این همه بد بختی راحت شی

یا باید بگذری از جون یا همرنگ جماعت شی

باید اونی شی که میگن باید اونی شی که می خوان

چه رنجی داره تن دادن به این قانون بی وجدان

ترانه سرا: مرجان زنگنه

کلام آخر

شاید در این دوران که نامردی و ناجوانمردی زیاد شده، شاید تنها راه آرامش بخشیدن به روح و جانمان مطالعه اشعاری باشد که حس و حال ما را به خوبی بیان کند. شما در ارتباط با این موضوع چه اشعاری را می دانید؟ لطفا نظرات و پیشنهادات خود را با ما و سایر همراهان مجله خبرنگاران به اشتراک بگذارید.