تور فرانسه ارزان: موزه جنگ پاریس؛ بازدید از تاریخ ارتش فرانسه (قسمت دوم) - اردکان خبر

با ما همراه باشید و با تور فرانسه ارزان از کشور عشاق دیدن کنید و در شهرهای پاریس، مارسی بگردیم و برج ایفل ، موزه لوور و دیگر جذابیت های این شهر زیبا را ببینیم

موزه جنگ فرانسه یا موزه ارتش پاریس، یکی از بزرگ ترین موزه های نظامی (با موضوع جنگ)، از نظر هنری و تاریخی است. نهاده شدن این مجموعه در ساختمان و نمادی نظامی مانند هتل National des Invalides، شخصیتی خاص به این موزه بخشیده است. موزه های محدودی در دنیا وجود دارند که طیف وسیعی از آثار تاریخی را در محدوده ای تاریخی نگهداری می کنند. غنی بودن مجموعه تاریخی موزه ارتش فرانسه، همان نکته ای است که این موزه را در رتبه سوم بزرگترین موزه های سلاح در دنیا قرارمی دهد.

بخش های موزه

موزه ارتش پاریس دارای فضاهایی است که به آثار معماری، بخش های موضوعی، و دپارتمان های تاریخی تقسیم شده است. این موزه از 7 فضای اصلی نمایشگاهی تشکیل شده است که در ادامه به آنها پرداخته می گردد.

حیاط اصلی، مجموعه توپخانه

حیاط اصلی موزه ارتش، بخش مرکزی ساختمان این موزه را تشکیل می دهد. مکانی که بسیاری از رخدادها در آنجا رونمایی شده و مجموعه توپخانه ارتش نیز در آن نهاده شده است. موزه ارتش که به عنوان بازمانده ای از موزه توپخانه نیز از آن یاد می گردد (مجموعه آن در طول دوران انقلاب جمع آوری شده و در سال 1871 بازگشایی شد)؛ دارای تاثیرگذارترین مجموعه های توپخانه در دنیا است.

حیاط اصلی این موزه دارای 60 توپ برنزی کلاسیک فرانسوی،12 خمپاره انداز و خمپاره است که از گنجینه های با ارزش توپخانه ای به شمار می فرایند. این اشیا، نه تنها 200 سال از تاریخ ارتش فرانسه را به نمایش می گذارند، بلکه در طول جهت قرار گیری این قطعات، بازدیدکنندگان با نحوه ساخت این تجهیزات، نقش آنها و حماسه بزرگ مردان ارتش فرانسه نیز آشنا می شوند.

توپ های به نمایش در آمده در این بخش، با اولین نمونه های ساخته شده در سال 1666، شروع می شوند. این توپ ها که بسیار مشهور بودند، در جنگ های لوئیس چهاردهم و موفقیت های او تاثیرگذار بسزایی داشتند. پس از آن، یک ردیف 30 عددی از توپ های سلطنتی سال 1732 به نمایش گذاشته شده است. تمامی این اشیا اصیل، به وسیله سمبل های سلطنتی و اسطوره ای تزئین شده اند.

در سال 1764، توپ های تازهی با نام Gribeauval جای توپ های کلاسیک را گرفتند که نام آنها از مخترعشان برگرفته شده بود. این توپ های تازه، که برای استفاده بسیار راحت تر بوده و بهتر سازماندهی می شدند، در طول جنگ های امپریالیستی و انقلابی، پیشرفت کردند. ناپلئون بناپارت، که به عنوان یک نظامی آموزش دیده بود، از این توپ ها به نحو احسنت استفاده می کرد. در سال 1825، سیستم Valee نیز به این سیستم پیوست. توپ های این دو سیستم دارای کارایی بیشتر و تزئینات کمتر بودند.

بعلاوه، 8 عدد خمپاره انداز موجود در این بخش، برای جنگ های انقلابی و امپریالیستی طراحی شده بودند. در گوشه حیاط اصلی، دو عدد هویتزر نیز به نمایش گذاشته شده، که برای بمباران شهر کادیز در محاصره سال 1810 به وسیله فرانسه، طراحی شده بودند. این هوتزرها می توانستند اشیا را از فاصله شش کیلومتری مورد اصابت قرا دهند که در آن موقع، سلاحی بی سابقه و منحصر به فرد به شمار می رفت.

دپارتمان قدیمی، زره پوش ها و سلاح های قدیمی (قرن 13 تا 17 میلادی)

دپارتمان قدیمی شامل یکی از بزرگ ترین مجموعه های اروپایی از سلاح و زره پوش، مربوط به تاریخ ارتش از قرن 13 تا 17 میلادی است. مجموعه سلاح و زره پوش این موزه نه تنها بر پایه ترتیب زمانی (از سنت لوئیس تا لوئیس سیزدهم، و از شوالیه ها تا ارتش سابق) بنا شده است، بلکه از لحاظ موضوعی نیز مورد توجه نهاده شده است.

سالن غذاخوری سابق در موزه ارتش پاریس، قطعاتی اصیل از سلاح ها و زره پوش های سلطنتی فرانسوی و خارجی را گردآوری نموده است. بعضی از این قطعات، دارای تزئینات بسیاری هستند و چیدمان آنها، بر پایه نحوه چیدمان سلسله مراتب در قسمت هایی از میدان جنگ فرانسه با هلند (به رهبری لوئیس چهاردهم) طراحی شده است. این چیدمان، در یک نقاشی به جا مانده از قرن 17 میلادی به تصویر کشیده شده، و در سال 2005 بازسازی شده است.

پس از آن، در اتاقی به نام اتاق مدافعین، سلاح های جنگی و زره پوش های قرن 13 تا 15 میلادی را به نمایش گذاشته شده است. در این میان، مهمات و مجموعه بی نظیری از شمشیرهای قرون وسطی نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.

اتاق بعد که اتاق لوئیس سیزدهم نام گرفته است، به جنگ های فرانسه مقابل امپراطوری هابسبورگ تا قرن 16 و 17 میلادی می پردازد. در این بخش، سلاح ها و زره پوش های متعلق به دوره فرانسیس اول تا لوئیس سیزدهم، و بعلاوه قطعاتی از سلاح های عثمانی از همان دوره تاریخی قرار داده شده است.

علاوه بر بخش های ذکر شده، گالری ویژه مهمات جنگی در این موزه، از جذابیتی چشمگیر برخوردار است. در این بخش، نگهداری 2500 قطعه از مهمات و توپ ها، فضای یک زرادخانه قدیمی را بازسازی نموده است. از دیگر بخش های این موزه می توان به موارد زیر اشاره نمود:

فعالیت های تفریحی دربار: شکار، نیزه بازی سوار بر اسب و مسابقات (سده های میانه قدیم تا اواسط قرن 17 میلادی)؛

قفسه های شرقی (قرن 15 تا اوایل قرن 20 میلادی) شامل لباس های جنگی، چاقوها و سلاح های گرم به جا مانده از جنگ با تمدن های عثمانی، پارسی، مغولی، چینی، ژاپنی و اندونزی؛

قفسه بزرگ تفنگ ها (بخش اول سده 17 میلادی) شامل مجموعه ای بی نظیر حاوی 70 اسلحه که به وسیله ماهرترین استادان اروپا، ساخته شده اند؛

و اتاق اروپایی (قرن های 16 و 17 میلادی) شامل سه مجموعه ایتالیایی، آلمانی و فرانسوی از قطعات خیره کننده ای که به وسیله استادکاران مشهور اروپایی ساخته شده است.

دپارتمان مدرن، از لوئیس چهاردهم تا ناپلئون سوم (1643 تا 1870 میلادی)

در مجموعه فضاهای موزه ارتش پاریس که به تناسب موضوع طراحی شده اند، بازدیدکنندگان می توانند در تاریخ ارتش، سیاست، اجتماع و صنعت فرانسه در طول قرن های مختلف، گردش کنند. بازسازی جنگ های بزرگ، شناخت درباره زندگی سربازها، پیشروی در تکنیک ها و تاکتیک ها، و آشنایی با چهره هایی که تاریخ را رقم زده اند، از ویژگی های این بخش است.

مجموعه این دپارتمان به دو علت تنوع و تعدد اشیا موجود در آن، منحصر به فرد شناخته می گردد. یونیفورم های شخصی، سلاح های تجملاتی، تجهیزات بسیاری از گروه های فرانسوی و خارجی، زره پوش اسب، سفارشات و تزئینات، نشان ها، اشخاص تاریخی، ادوات موسیقی و توپخانه هایی در میزان های کوچک، همه و همه بخشی از اشیا این موزه هستند. در این میان، نقاشی های قدیمی از ناپلئون بناپارت و مارشال های او نیز به نمایش درآمده اند.

غرفه های نامتعارف

این فضای تازه به دو اتاق تقسیم شده است. قفسه های اتاق اول دارای مجموعه خاصی از مجسمه ارتش های تاریخی در میزان های بسیار کوچک (به شکل سربازان اسباب بازی)، به همراه توپخانه های کوچک در همان مقیاس هستند. اتاق دوم، به تاریخ ادوات موسیقی کهن اختصاص دارد.

بیش از 5 هزار قطعه از انواع مختلف ارتش های تاریخی، تنوع مجموعه موزه ارتش پاریس را به نمایش می گذارند. این اسباب بازی های کوچک، از گردهمایی 140 هزار قطعه در کنار هم تشکیل شده اند. قطعات این مجموعه غالبا به صورت رژه در کنار یکدیگر چیده شده اند. دسته اول، شامل مجسمه های سرباز شکل کوچکی است که به وسیله بزرگسالان و برای استفاده آنها در اوایل قرن 18 میلادی ساخته شده است. جنس این اسباب بازی ها از مقوای ضخیم بوده است. دسته دوم شامل مجسمه های کوچکی از جنس قلع یا حلب است که در نیمه دوم قرن 19 فراوری شدند و به عنوان سرباز اسباب بازی به وسیله بچه ها مورد استفاده قرار می گرفتند. دسته نهایی، سربازان پلاستیکی هستند که در طول قرن 20 بسیار محبوب بودند و علاوه بر استقامت زیاد، هزینه کمتری داشتند.

مجموعه هزار قطعه ای از توپخانه هایی در میزان های کوچک، یکی از بزرگ ترین مجموعه ها در دنیا است. این مجموعه که با قطعات سلطنتی و مخصوص شاهزادگان شروع می گردد، در نهایت و در بیشترین مقادیر، به توپخانه های می رسد که غالبا به عنوان هدیه افتخار و تقدیر اهدا می شده اند. این مجموعه، بعلاوه دارای نمونه هایی از توپخانه ها و سلاح هایی است که در واقع هیچ گاه ساخته نشدند، اما ماکت آنها برای نمایش پیشرفت در زمینه های تکنیکی خاص تهیه شده است. یکی از نکات این مجموعه آن است که بعضی از این قطعات، در واقع تنها بازمانده از سلاح هایی هستند که چیز دیگری از آنها باقی نمانده است.

اتاق دوم در این بخش، به نمایش مجموعه ای غنی از ادوات موسیقی ارتش می پردازد. بخش اعظم این ادوات را سازهای بادی و کوبه ای تشکیل می دهند که غالبا در رژه های نظامی مورد استفاده قرار می گرفتند. این سازها، تکامل گروه های موسیقی ارتش را در طول تاریخ به نمایش می گذارند.

گنبد جانبازان، مقبره ناپلئون اول

گنبد جانبازان موزه ارتش پاریس، که شامل مقبره ناپلئون نیز می گردد، نه تنها نماد هتل ملی جانبازان است، بلکه به یادبودی غیرقابل انکار در شهر پاریس نیز تبدیل شده است.

گنبد جانبازان، گنبد کلیسا

این کلیسای سلطنتی بین سال های 1677 تا 1706 ساخته شده است. تزئینات ورودی آن نشان از شکوه لوئیس چهاردهم، حکومت و ارتش او دارد. این مکان که در زمان انقلاب فرانسه به عنوان معبد مریخ شناخته می شده است، در طول سلطنت ناپلئون بناپارت، به مقبره ای نظامی تبدیل شد. در سال های 1800 و 1808، مقبره دو تن از مارشال ها و نظامیان سرشناس فرانسوی در این مکان نهاده شد. امروزه، در کنار مقبره ناپلئون، مقبره پسر او، برادرانش، و دو مارشال مشهور نیمه اول قرن 20 نیز نهاده شده است.

مقبره ناپلئون

در تاریخ 5 می 1821، ناپلئون اول که از سال 1815 به جزیره سنت هلن تبعید شده بود، در آنجا از دنیا رفت. او در بهار و در زیر سایه چند درخت بید در دره گرانیوم به خاک سپرده شد. آنچه از او به جای مانده بود تا سال 1840 در آنجا قرار داشت تا اینکه پادشاه لوئیس- فیلیپ دستور داد تا بدن امپراطور را به مکانی دیگر منتقل کنند. بدین ترتیب، ملوانان فرانوس، تابوت او را به فرانسه آوردند.

در تاریخ 15 دسامبر 1840، یک مراسم خاکسپاری رسمی و دولتی، خاکسترهای امپراطور ناپلئون را به سمت مقبره ساخته شده اش در هتل ملی جانبازان همراهی کرد. در سال 1842، به دستور پادشاه لوئیس فیلیپ، به معماری به نام ویسکونتی (1791 تا 1853) دستور داده شد تا کارهای گسترده ای را برای مقبره ناپلئون انجم دهد. ویسکونتی زیر گنبد را حفاری و گود نموده و فضایی را برای مقبره ناپلئون در نظر گرفت. بدن امپراطور ناپلئون در تاریخ 2 آوریل 1861 در این مکان نهاده شد.

این مقبره، که از بلوک های قرمز رنگ کوارتز تهیه شده و در پایه ای از گرانیت سبز نهاده شده است، به وسیله طرحی از تاج امپراطوری ناپلئون و توضیح فتوحات و پیروزی هایش احاطه شده است. در اطراف آن، 12 مجسمه پیروزی که نمادی از پیروزی ارتش ناپلئون در جنگ های مختلف هستند، قرار دارند.

دپارتمان معاصر، جنگ دنیای اول و دوم (1871 تا 1945)

دپارتمان معاصر، داستان ارتش فرانسه را از سال 1871 تا 1945 میلادی، به همراه دو جنگ دنیای قرن 20، بازگو می نماید. این مجموعه شامل اشیا مختلفی از جمله یونیفورم های فرانسوی و خارجی، وسایل روزمره زندگی سربازان، نشان های افتخار، نقاشی های و وسایلی از آرشیو های شخصی است. علاوه بر آن، فیلم های مستند، عکس، نقشه و مدل های معماری نیر در این بخش قرار دارند.

یادبود شارل دوگل

یادبود شارل دوگل در موزه ارتش پاریس، یک فضای تعاملی و چند منظوره است، که به عنوان تقدیری از خدمات این چهره ارزشمند طراحی شده است. شارل دوگل، رهبر نیروهای آزاد فرانسه و اولین رئیس جمهور پنجمین جمهوری فرانسه بود.

اتاق سمعی و بصری که به این سیاستمدار اختصاص دارد، بازدیدکنندگان را به مشاهده آثار او در قرن بیستم دعوت می نماید. هرچند این اتاق هیچ اشیایی ندارد، اما شامل فایل های صوتی و تصویری، اخبار، پوسترها، عکس ها، فیلم های مصاحبه با تاریخ شناسان، کتاب های چند رسانه ای، نقشه و ... است. بازدیدکنندگان باید به صورت جداگانه از این بخش بازدید کنند و به وسیله یک دستگاه مادون قرمز، نحوه آموزش و جهت یادگیری خود را معین کنند. راهنمای آنها، 400 فایل مستند صوتی و تصویری و نزدیک به 20 ساعت تفسیر است که به صورت راهنمای صوتی به وسیله هدفون قابل شنیدن است.

این اتاق که در مرکز موزه واقع شده است، با یک فیلم مستند 25 دقیقه ای از بیوگرافی شارل دوگل شروع خواهد شد. در اطراف این صفحه نمایش، نیم نگاهی به قرن که بر روی یک حلقه شیشه ای مدور نمایش داده شده است، به چشم می خورد. در بخش هایی از این دیوار تصاویر، سه درب صوتی و تصویری نهاده شده است. این سه در که به سه نمایشگاه دائمی باز می گردد، به سه روش مختلف، میراث شارل دوگل را مورد آنالیز قرار داده است.

کاتدرال جانبازان سنت لوئیس

در سال 1676، ژول هاردوین منسار موظف شد تا کلیسای سلطنتی هتل ملی جانبازان را به سرانجام برساند. بدین ترتیب، شاه و سربازان او در تعداد انبوه می توانستند به طور همزمان و به وسیله ورودی های تعریف شده برای هر گروه، وارد عبادتگاه شوند. این تفکیک در قرن 19 میلادی و با ساخت مقبره ناپلئون اول، ساخت دو محراب و بعدها، دیوار شیشه ای بین دو کلیسا، تقویت شد.

کلیسای سربازان حرفه ای

این کلیسا که به سمت حیاط اصلی باز می گردد، نمونه خوبی از معماری کلاسیک است. ساز ارگ موجود در این کلیسا بین سال های 1679 تا 1687 ساخته شده است.

منبع عکس: سایت موزه ارتش فرانسه و گوگل مپ